Фраксипарин 0,3 мг № 10 раствор в шприцах

Сипаттама

Дәрілік затты медициналық қолдану

жөніндегі нұсқаулық

Фраксипарин

Саудалық атауы

Фраксипарин

Халықаралық патенттелмеген атауы

Кальций надропарині

Дәрілік түрі

Инъекцияға арналған ерітінді, 2850 ХБ анти-Ха/0,3 мл, 5700 ХБ анти-Ха/0,6 мл, 7600 ХБ анти-Ха/0,8 мл

Құрамы

Бір шприцтің ішінде

белсенді зат – 2850 ХБ анти-Ха кальций надропарині,

қосымша заттар: кальций гидроксидінің ерітіндісі немесе сұйылтылған хлорсутек қышқылы, инъекцияға арналған су.

Бір шприцтің ішінде

белсенді зат – 5700 ХБ анти-Ха кальций надропарині,

қосымша заттар: кальций гидроксидінің ерітіндісі немесе сұйылтылған хлорсутек қышқылы, инъекцияға арналған су.

Бір шприцтің ішінде

белсенді зат – 7600 ХБ анти-Ха кальций надропарині,

қосымша заттар: кальций гидроксидінің ерітіндісі немесе сұйылтылған хлорсутек қышқылы, инъекцияға арналған су.

Сипаттамасы

Мөлдір немесе сәл бозаңданатын, түссіз немесе сәл сарғыш, немесе аздап қоңырлау, немесе сәл қою-сары ерітінді

Фармакотерапиялық тобы

Қан және қан түзу ағзалары.Тромбозға қарсы препараттар. Антикоагулянттар. Гепарин тобы. Надропарин.

АТX коды B01AB06.

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Надропариннің фармакокинетикалық қасиеттері биологиялық белсенділігіне, яғни анти-Ха факторлы белсенділігінің өзгеруіне негізделеді.

Биожетімділігі

Тері астына надропаринді енгізгеннен кейін препараттың жылдам әрі іс жүзінде 100 % сіңуі жүреді; надропаринді тәулігіне 2 рет енгізген кезде плазмадағы белсенділігінің ең жоғары деңгейі 3–4 сағаттан кейін байқалады. Надропаринді тәулігіне 1 рет қолданғанда мұндай шектік мәні енгізуден кейін 4–6 сағаттан соң байқалады.

Метаболизмі

Метаболизмі, негізінен, бауырда жүреді (десульфаттану, деполимеризация).

Таралуы

Тері астына енгізгеннен кейін төмен молекулалық гепариндердің (ТМГ) анти-Xa белсенділігінің Т_1/2 көрсеткіші фракцияланбаған гепариндермен салыстырғанда ұзағырақ және 3–4 сағатқа жуықты құрайды.

Төмен молекулалық гепариндерді қолданған кезде плазмада Анти-IIа факторлық белсенділігі анти-Xa факторлық белсенділігімен салыстырғанда азырақ уақыт кезеңі бойында сақталады.

Шығарылуы

Надропарин негізінен бүйрекпен, өзгермеген немесе аз өзгерген түрде шығарылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Егде жастағылар

Бүйрек функциясының физиологиялық төмендеуіне орай, егде жастағы пациенттерде препараттың шығарылуы баяулайды. Бұл профилактикалық мақсатта қолданған кезде бүйрек функциясы қалыпты шекте болса, яғни бұзылуы елеусіз болып тұрғанда препараттың дозасын немесе енгізу режимін өзгертуді қажет етпейді.

75 жастан асқан егде пациенттерде ТМГ қолдануды бастағанға дейін Кокрофт-Голтформуласын пайдаланып бүйрек функциясына жүйелі баға беру керек.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Бүйрек жеткіліксіздігінің әртүрлі дәрежесіндегі пациенттерде надропариннің фармакокинетикасына жүргізілген клиникалық зерттеулерде надропарин клиренсі мен креатинин клиренсі арасында байланыстылық байқалды. Бүйректің орташа дәрежедегі жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 36-43 мл/мин) пациенттерде AUC және Т_1/2 орташа көрсеткіштері, дені сау еріктілердегі мәндерімен салыстырғанда сәйкесінше 52 және 39%-ға артып, надропариннің орташа плазмалық клиренсі қалыпты деңгеймен салыстырғанда 63%-ға төмендеді. Бүйректің ауыр дәрежедегі жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 10-20 мл/мин) пациенттерде AUC және Т_1/2 орташа көрсеткіштері қалыпты деңгеймен салыстырғанда сәйкесінше 95 және 112 %-ға ұлғайды, ал надропариннің плазмалық клиренсі дені сау еріктілердегі мәндерімен салыстырғанда 50 %-ға төмендеді.

Гемодиализ

Төмен молекулалық гепарин диализ ілмегінің артериялық шунтына ілмектегі қан ұюының алдын алу үшін жеткілікті дозаларда енгізіледі.

Екі гемодиализ сеансы арасындағы кезеңде бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар диализдегі пациенттерде (креатинин клиренсі 3–6 мл/мин), AUC және жартылай шығарылу кезеңінің орташа көрсеткіштері дені сау еріктілердегі мәндерімен салыстырғанда сәйкесінше 62 % және 65 % ұлғайды. Надропариннің орташа плазмалық клиренсі мұндай пациенттерде қалыпты деңгеймен салыстырғанда 67 %-ға төмендеді.

Артық дозалану жағдайында надропариннің жүйелі қанайналымға түсуі бүйрек жеткіліксіздігінің терминальді сатысымен байланысты анти-Xa белсенділіктің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Фармакодинамикасы

Препараттың белсенді заты төмен молекулалы гепарин – кальций надропарині (надропарин) болып табылады, оның стандартты гепариндерге тәнтромбозға қарсы және антикоагулянттық белсенділіктері диссоциацияланған. Надропарин анти-IIa-факторлық немесе антитромбиндік белсенділікпен салыстырғанда жоғарырақ анти-Ха-факторлық белсенділікке ие. Осы екі белсенділіктің арасындағы қатынас Фраксипарин үшін 2,5–4 шегінде болады.

Профилактикалық дозаларда надропарин ІБТУ айқын өзгерісін туғызбайды. Емдік дозаларда надропариннің ІБТУ ең жоғары белсенділік кезеңі бастапқы мәнімен салыстырғанда 1,4 есеге ұлғаюы мүмкін. Мұндай ұлғаю надропариннің тромбозға қарсы қалдық әсерін көрсетеді.

Қолданылуы

- тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасында (жалпы немесе ортопедиялық хирургиямен байланысты, хирургиялық емес науқастарда қарқынды емдеу бөлімі жағдайындағы тыныс алудың жедел жеткіліксіздігінде, респираторлық инфекцияда және/немесе жүректің жедел жеткіліксіздігінде)

- тромбоздарды және тромбоэмболияларды емдеуде

- гемодиализ кезінде қанның ұюының профилактикасында

- тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесіз миокард инфарктісін емдеуде.

Қолдану тәсілі және дозалары

Препаратты енгізу жөніндегі нұсқаулық

Тері астына енгізуге арналған (гемодиализ жағдайынан басқасында). Бұлшықет ішіне қолдануға болмайды. Бұл шығарылу түрі ересектерге қолдану үшін жарамды.

1 мл Фраксипарин шамамен 9500 анти-Ха ХБ надропаринге баламалы.

• Қолыңызды мұқият сабындап жуып, құрғатып сүртіңіз.
• Енгізуге көзделген жерді спиртті тампонмен сүртіңіз.
• Инеден қорғаныш қалпақшасын алыңыз, әуелі оны бұрап, содан соң қорғаныш корпусынан түзу сызық бойымен тартады. Егер шприцтегі ерітінді мөлшері Сіздің дәрігеріңіз ұсынған дозадан асып кетсе, инъекция жасардың алдында артық мөлшерін жойыңыз. Шприцтің поршенін абайлап басып, ерітіндінің мөлшерін Сіздің дәрігеріңіз ұсынған деңгейге дейін жеткізіңіз. Қалпақшасын алғаннан кейін енгізуге дейін иненің басқа беткейлерге тиіп кетуіне жол бермеңіз. Ерітіндідегі көпіршіктердің аздаған мөлшері қалыпты болып табылады, препаратты азайтып алмау үшін оларды жоюдың қажеті жоқ.
• Теріні бас бармақпен және сұқ саусақпен абайлап бүріп ұстаңыз. Жиырылған теріні препаратты енгізу аяқталғанға дейін ұстап тұру қажет.
• Инені бұрыш жасап емес, жиырып ұсталған терінің бүкіл ұзындығына перпендикуляр түрде енгізу керек.
• Поршеньді басып, шприцтің ішіндегісін барлығын енгізіңіз.
• Инъекция жүргізгеннен кейін қауіпсіздік мақсатында инеге қорғаныш қалпақшасын кигізіңіз. Пайдаланылған шприцті қорғаныш корпусынан бір қолмен ұстап тұрып, ысырманы босату үшін екінші қолмен шприцтің ұстағышын тартыңыз және оны сырт еткен дыбыс шыққанша бұраңыз. Пайдаланылған шприцті медициналық қалдықтарды әдеттегі утилизациялаутәсілімен жойыңыз.

Шприцті қаптамасынан шығарып, препараттың жарамдылық мерзімін, ерітіндінің сыртқы түрінің нұсқаулықта сипатталғанға сәйкестігін тексеріңіз және шприцтің зақымданбағанын немесе ашылмағанын қарап тексеріңіз.

«Отырған» немесе «жатқан» күйде болыңыз. Фраксипаринді іш тұсына кіндіктің айналасынан шамамен 5 см тастап,алдыңғы бүйір беткейіне теріасты шелмайына енгізеді.

Суретте көрсетілгендей, препаратты алдыңғы құрсақ қабырғасының оң және сол жағына кезекпен енгізген қолайлы. Бұл инъекция орнындағы жайсыздықты азайтуға көмектеседі. Балама ретінде препаратты санға енгізуге болады.

Инені абайлап алып тастаңыз және инъекция орнын спиртке малынған тампонмен басыңыз. Инъекция жасалған жерді ысқылап сүртпеу керек.

Жалпы нұсқаулар

Гепарин-индукцияланған тромбоцитопения қаупіне орай, емдеудің бүкіл кезеңінде тромбоциттер деңгейіне тұрақты бақылау жасау қажет («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Хирургиялық араласымдарда тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасы

Бұл нұсқаулар әдетте жалпы анестезия қолданылатын хирургиялық араласымдар кезінде қолдануға қолайлы.

Жұлын-ми және эпидуральді анестезия жағдайында интраспинальді гематоманың теориялық жоғары қаупіне қатысты операция алдындағы инъекцияның артықшылығына баға беру қажет («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Надропариндіжұлын-ми және эпидуральді анестезияны қолданумен, немесе люмбальді пункцияны жүргізумен енгізген кезде белгіленген уақыт аралықтарын сақтау керек («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Қолдану жиілігі

Тәулігіне 1 инъекция.

Енгізілетін доза:

Нақты пациенттегі тромбоэмболиялық асқынулардың қауіп дәрежесін және операция түрін ескере отырып белгіленеді.

Орташа тромбогендік қаупі бар жағдайлар

Орташа тромбогендік қауіп төндіретін хирургиялық операцияларда, сондай-ақ тромбоэмболия қаупі жоғарыламаған пациенттерде тромбоэмболиялық аурудың тиімді профилактикасына тәулігіне 2850 анти-Xa ХБ(0,3 мл) дозаны инъекциялық енгізу арқылы қол жеткізіледі.

Зерттелген емдеу режимі операциядан 2 сағат бұрын жасалған бастапқы инъекцияны қамтиды.

Жоғары тромбогендік қаупі бар жағдайлар

Санға немесе тізеге операцияларда: надропариннің дозасын пациенттің дене салмағына байланысты инъекцияны тәулігіне бір рет қолдана отырып, былайша түзетеді:

- 38 ХБ анти-Xa/кг

операция алдында: яғни операциядан 12 сағат бұрын;

операциядан кейін: операция аяқталғаннан кейін 12 сағаттан соң, ал содан кейін – операциядан кейінгі 3 күнге дейінді қоса, тәулігіне бір рет.

- 57 ХБ анти-Xa/кг, операциядан кейін 4 күннен бастап.

Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар мыналар:

1-кесте

Басқа да жағдайлар

Операция типіне (әсіресе онкологиялық операцияларда) және пациенттің жекелей ерекшеліктеріне байланысты тромбоэмболиялық жоғары қауіп жағдайларында (әсіресе анамнезіндегі тромбоэмболиялық ауруларда) надропариннің 2850 ХБ (0.3 мл) дозасы жеткілікті болады.

Емдеу ұзақтығы

Аяқты ТМГ емдеуді дәстүрлі эластикалық компрессия техникасымен біріктіріп қолдану пациенттің қимыл-қозғалыс функциясы толық қалпына келгенше жалғастырылуы тиіс:

- жалпы хирургияда ТМГ-мен емдеу, пациенттің жекелей сипаттамаларымен байланысты веноздық тромбоэмболияның ерекше қаупі болмағанда, 10 күннен көп емес уақытқа жалғастырылуы тиіс («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз: зертханалық көрсеткіштерді бақылау);

- егер веналық тромбоэмболиялық асқынулар қаупіұсынылған емдеу мерзімі өткеннен кейін де бар болса, ең алдымен, пероральді антикоагулянттардың жәрдемімен профилактиканы жалғастыру қажеттілігін қарастыру керек.

Алайда төмен молекулалы гепаринмен немесе К дәрумені антагонистерімен ұзақ емдеудің клиникалық пайдасына қазіргі таңда баға берілген жоқ.

Жедел емдік патологиясы бар пациенттердегі (қарқынды ем бөлімі жағдайында тыныс алудың жедел жеткіліксіздігінде, респираторлық инфекцияда және/немесе жүректің жедел жеткіліксіздігінде) тромбоэмболияның профилактикасы

Фраксипаринді тері астына тәулігіне 1 рет тағайындайды, дозасын пациенттің дене салмағына байланысты 2-кестеге сәйкес таңдайды.

Емдеуді тромбоэмболияның пайда болу қаупінің бүкіл кезеңі ішінде жалғастырады.

2-кесте

Дене салмағы (кг)	Тәулігіне 1 рет енгізілетін доза
	Инъекция көлемі (мл)	ХБ анти-Xa
< 70	0,4	3800
> 70	0,6	5700

Егде жастағы пациенттер үшін дозаны 0,3 мл (2850 анти-Ха ХБ) дейін төмендетуге болады.

Тромбоэмболияны емдеу

Тромбоэмболиялық бұзылуларға кез келген күмән тиісті талдаулар және тексерулер нәтижелерімен дереу дәлелденуі тиіс.

Қолдану жиілігі

Тәулігіне 2 инъекция (яғни әрбір 12 сағат сайын).

Енгізілетін доза

Бір инъекцияның дозасы 86 анти-Xa ХБ/кг құрайды.

ТМГ дозалау дене салмағы 100 кг-ден асатын немесе 40 кг-ден төмен болатын пациенттердің дене салмағына байланысты зерттелген жоқ. Дене салмағы 100 кг-ден асатын пациенттерде ТМГ тиімділігі төмендеуі мүмкін, немесе, басқа жағынан алғанда, дене салмағы 40 кг-ден азырақ пациенттерде қан кету қаупі жоғарылауы мүмкін. Мұндай жағдайларда арнайы клиникалық мониторинг қажет болады.

Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар – әрбір 12 сағат сайын 0,1 мл/10кг, және олар келесі кестеде берілген:

3-кесте

Көлемін, шприцті тігінен ұстап тұрып, поршенін сәйкесінше қозғалта отырып түзетеді.

Тромбоэмболиялық бұзылуларды емдеу ұзақтығы

ТМГ емдеуді, оларды қолдануға болмайтын жағдайларды қоспағанда, пероральді антикоагулянттармен тез алмастырған жөн. ТМГ-мен емдеу ұзақтығы, дозаны таңдау қиын болатын жағдайларды қоспағанда, К дәруменінің антагонистеріне (КДА) ауысу кезеңін қоса, 10 күннен аспауы тиіс («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз: зертханалық көрсеткіштерді бақылау). Осылайша, пероральді антикоагулянттармен емдеу мүмкіндігінше ерте басталуы тиіс.

Гемодиализ кезіндегі қан ұюының профилактикасы

ИНТРАВАСКУЛЯРЛЫҚ ЕНГІЗУ (диализ ілмегінің артериялық шунтына).

Гемодиализ сеансын жүйелі қабылдап жүрген пациенттерде тазалаудың экстракорпоральді ілмегіндегі коагуляцияның профилактикасына сеанстың басында диализ ілмегінің артериялық желісіне бастапқы 65 ХБ/кг дозаны енгізу жолымен қол жеткізіледі.

Бір реттік интарваскулярлық болюстік енгізу ретінде қолданылатын осы доза ұзақтығы 4 сағаттан аспайтын диализ сеансы үшін ғана қолайлы, және нәтижесінде доза пациенттің жекелей реакциясына байланысты түзетілуі мүмкін, ол жеке пациенттерде де, сонымен қатар әртүрлі пациенттерде де елеулі дәрежеде өзгереді.

Пациенттің дене салмағына сәйкес дозалау жөніндегі жалпы нұсқаулар мыналар:

4-кесте

Содан кейін дозаны пациенттің жекелей қажетіне сәйкес және диализдің техникалық жағдайларына сәйкес түзеткен жөн. Қан кету қаупі жоғарылаған пациенттерде диализ сеанстары тек препараттың жарты дозасын пайдаланып жүргізілуі мүмкін.

Тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесінің өзгеруінсіз миокард инфарктісін емдеу

Надропаринді тәулігіне тері астына екі инъекция түрінде (12 сағат аралықпен) қолданады, әрбір доза 86 анти-Xa ХБ/кг болады, аспиринмен біріктірілген (ұсынылған дозалар: бастапқы ең аз 160 мг жүктеме дозадан кейін пероральді түрде 75–325 мг).

Бастапқы дозаны в/і болюсті инъекция түрінде енгізу, содан кейін т/а 86 анти-Xa ХБ/кг дозада енгізу керек. Келесі дозаларды т/а енгізеді.

Ұсынылатын емдеу ұзақтығы, төменде көрсетілгендей, пациенттің дене салмағына сәйкес түзетілген дозаларда пациенттің жағдайы тұрақталғанша 6 күнге жуықты құрайды:

5-кесте

Дене салмағы (кг)	Бір инъекциядағы Фраксипарин көлемі
	Бастапқы в/і болюстік инъекция	Т/а инъекция (әрбір 12 сағат сайын)
< 50 50–59 60–69 70–79 80–89 90–99 ≥ 100	0,4 мл 0,5 мл 0,6 мл 0,7 мл 0,8 мл 0,9 мл 1,0 мл	0,4 мл 0,5 мл 0,6 мл 0,7 мл 0,8 мл 0,9 мл 1,0 мл

Егер тромболитикалық ем қажет болса, надропаринді және тромболитикалық дәрілерді бір мезгілде қолдану жөнінде клиникалық деректер жоқ болған жағдайда, надропаринмен емдеуді тоқтату және пациентті емдеуді әдеттегідей жалғастыру ұсынылады.

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек функциясының бұзылуы

Тромбоэмболиялық асқынулардың профилактикасы

Бүйрек функциясының жеңіл бұзылулары бар пациенттерде (креатинин клиренсі ≥ 50 мл/мин) қолданғанда надропариннің дозасын азайту қажет емес.

Бүйрек функциясының ауырлығы орташа және ауыр дәрежедегі бұзылулары бар пациенттерде надропариннің экспозициясы ұлғайған. Мұндай пациенттерде тромбоэмболиялық асқынулардың және қан кетулердің қаупі жоғарылайды.

Нақты пациентте, бүйрек функциясының ауырлығы орташа және ауыр дәрежедегі (креатинин клиренсі ≥ 30 мл/мин және < 50 мл/мин) бұзылулары кезінде тромбоэмболиялық асқынулардың және қан кетулердің қауіп факторлары бар болуына орай, дәрігердің пікірі бойынша надропариннің дозасын азайту қажет болған жағдайда дозаны 25–33 %-ға азайту керек («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде (креатинин клиренсі < 30 мл/мин) қолданғанда надропариннің дозасын 25–33 %-ға азайту керек («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Тромбоэмболиялық асқынуларды, тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесінсіз миокард инфарктісін емдеу

Бүйрек функциясының жеңіл бұзылулары бар пациенттерде (креатинин клиренсі ≥ 50 мл/мин) дозасын азайту қажет емес.

Бүйрек функциясының ауырлығы орташа және ауыр дәрежедегі бұзылулары бар пациенттерде надропариннің экспозициясы ұлғайған. Мұндай пациенттерде тромбоэмболиялық асқынулардың және қан кетулердің қаупі жоғарылайды.

Нақты пациентте, бүйрек функциясының ауырлығы орташа және ауыр дәрежедегі (креатинин клиренсі ≥ 30 мл/мин және < 50 мл/мин) бұзылулары кезінде тромбоэмболиялық асқынулардың және қан кетулердің қауіп факторлары бар болуына орай, дәрігердің пікірі бойынша надропариннің дозасын азайту қажет болған жағдайда дозаны 25–33 %-ға азайту керек («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Бүйрек функциясының ауыр дәрежедегі бұзылулары бар пациенттерге надропаринді тағайындауға болмайды.

Бауыр функциясының бұзылуы

Зерттеулер жүргізілмеген.

Педиатрияда қолдану

Фраксипарин, 18 жасқа толмаған пациенттерге белгіленген дозасының қауіпсіздігі мен тиімділігі туралы деректердің жеткіліксіздігіне орай, балаларға және жасөспірімдерге ұсынылмайды.

Жағымсыз әсерлері

Кездесу жиілігі былайша анықталады: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100 және < 1/10), жиі емес (≥ 1/1 000 және < 1/100), сирек (≥ 1/10 000 және < 1/1 000), өте сирек (< 1/10 000), белгісіз (жиілігін бағалау мүмкін емес)

Қан түзу және лимфалық жүйе тарапынан бұзылыстар

Өте жиі

- әртүрлі жерлердегі қан кетулер, көбінесе:

• қауіп факторлары бар болғанда: ағзалардың қан кетуге әкелетін органикалық зақымданулары, кейбір препараттарды бірге қолдану («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін және «Дәрілермен өзара әрекеттесуі»бөлімін қараңыз), егде жас, бүйрек функциясының бұзылуы, дене салмағының аздығы;
• ұсынылған емдеу режимін, атап айтқанда емнің ұзақтығын және дене салмағы негізінде есептелген дозаны сақтамағанда («Айрықша нұсқаулар» бөліміндегі – «Қан кетулер қаупі» бөлімін қараңыз).

Сирек

- интраспинальді гематомалар, олар ТМГ эпидуральді немесе жұлынанестезиясымен бірге қолданған кезде пайда болуы мүмкін;

- тромбоцитопения («Айрықша нұсқаулар»бөлімін қараңыз). Тромбоцитопенияның екі типі бар:

• ең жиі кездесетіні I тип – тромбоциттер деңгейінің орташа төмендеуі (> 100 000/мм³), ол ерте дамиды (емнің 5-ші күніне дейін) және препаратты тоқтатуды қажет етпейді;
• ІІ типті иммуноаллергиялық тромбоцитопения (ГИТ) сирек кездеседі, ол кейде артериялық немесе веналық тромбозбен асқынады. Олардың таралуы әзірше аз зерттелген («Айрықша нұсқаулар»бөлімін қараңыз);

- тромбоцитоз (тромбоциттер деңгейінің симптомсыз және қайтымды жоғарылауы).

Өте сирек

- гиперэозинофилия (оқшауланған немесе терінің зақымдануымен байланысты), препаратты тоқтатқаннан кейін қайтымды.

Иммундық жүйе тарапынан бұзылыстар

Өте сирек

- аса жоғары сезімталдық реакциялары (оның ішінде тері реакциялары, Квинке ісінуі, бронхтың түйілуі және анафилаксиялық шок), кейбір жағдайларда препаратты тоқтату қажет болады.

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылыстар

Белгісіз

- бас ауыруы, бас сақинасы.

Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылыстар

Өте сирек

- альдостероннің гепарин-индукцияланған супрессиясы салдарынан, атап айтқанда, қауіп тобындағы пациенттерде қайтымды гиперкалиемия («Айрықша нұсқаулар»бөлімін қараңыз).

Гепатобилиарлық жүйе тарапынан бұзылыстар

Жиі

- бауыр трансаминазаларының жоғарылауы, әдетте уақытша.

Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт бездері тарапынан бұзылыстар

Өте сирек

- приапизм.

Тері және тері асты тіндері тарапынан бұзылыстар

Сирек

- бөртпе, есекжем, қызару, қышыну.

Өте сирек

- тері некрозы, көбінесе инъекция орнында («Айрықша нұсқаулар»бөлімін қараңыз).

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіні тарапынан бұзылыстар

ТМГ ұзақ емдегенде, фракцияланбаған гепариндермен ем кезіндегідей, остеопороздың даму қаупін жоққа шығаруға болмайды.

Жүйелі бұзылыстар және енгізген жердегі асқынулар

Өте жиі

- препаратты енгізген жердегі гематома .

Мұндай гематомалар инъекция техникасын орындамағанда немесе инъекция жүргізу үшін сәйкес емес материалды пайдаланғанда пайда болады.

Кейбір жағдайларда тығыз түйіндердің пайда болуы байқалады, олар қабынудан туындайды және гепариннің инкапсуляциясын көрсетпейді. Мұндай түйіндер бірнеше күн ішінде жоғалады және препаратты тоқтату қажеттілігі жоқ.

Жиі

- - препаратты енгізген жердегі реакциялар (қабынуды, қышынуды, эритеманы қоса).

Жанаспалы экзема түрінде көрініс берген IV типті немесе баяу типті жоғары сезімталдық реакциялары жөнінде сирек мәлімделді.

Сирек

- инъекция орнындағы кальциноз.

Кальциноз фосфаттық-кальцийлік алмасуы бұзылған пациенттерде, мысалы, бүйректің созылмалы жеткіліксіздігінде жиі байқалады.

Өте сирек

- препаратты енгізген жердегі тері некрозы.

Мұндай реакция ауыртатын инфильтрациялық эритематозды түйіндақтар немесе пурпура пайда болғаннан кейін дамуы мүмкін. Тері некрозында надропарин енгізуді дереу тоқтату керек.

Қолдануға болмайтын жағдайлар

Надропаринді келесі жағдайларда қолдануға болмайды:

- надропаринге немесе қосымша заттардың кез келгеніне жоғары сезімталдық;

- анамнезде фракцияланбаған гепарин немесе төмен молекулалы гепарин қолданудан туындаған ІІ типті ауыр гепарин-индукцияланған тромбоцитопения (ГИТ), немесе надропаринді қолданудан туындаған кез келген тромбоцитопенияның болуы;

- қан кету белгілері немесе гемостаздың бұзылуымен байланысты қан кету қаупінің жоғарылауы (гепаринді қолданудан туындамаған ДТҰ-синдромнан басқа);

- қан кетудің дамуына бейімдейтін органикалық аурулар (мысалы, асқазанның немесе он екі елі ішектің ойық жарасы);

- геморрагиялық инсульт;

- жедел инфекциялық эндокардит (кейбір эмболигендік кардиопатияларды қоспағанда);

- жеткілікті деректер жоқ болғандықтан,бүйрек функциясының ауыр бұзылулары (Кокрофт-Голт формуласы бойынша креатинин клиренсі < 30 мл/мин), терең веналар тромбозын, тромбоэмболияны, тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесінің өзгеруінсіз миокард инфарктісін емдеу үшін Фраксипарин қабылдайтын пациенттерде, гемодиализ барысында қолдану жағдайларын қоспағанда;

- ТМГ емін эпидуральді және жұлын анестезиясымен бірге қолдануға болмайды.

Надропарин емдік дозада келесі жағдайларда қолдануға ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

- сананың бұзылуымен немесе бұзылуынсыз жедел фазадағы ауқымды ишемиялық инсульт; шығу тегі эмболиялық инсультта надропаринді инсульттан кейін 72 сағаттан ерте қолданбау керек; қазіргі таңда шығу тегіне, ұзақтығына, ауырлығына қарамастан, инсульт кезінде ТМГ тиімділігі дәлелденбеген;

- бүйрек функциясының ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бұзылуы бар пациенттерге препаратты тағайындау ұсынылмайды. Мұндай пациенттерге надропаринді қолдану қажет болған жағдайда мынаны ескеру керек:

• егер, дәрігердің пікірі бойынша, нақты пациентте бүйрек функциясының ауырлығы орташа және ауыр дәрежедегі (креатинин клиренсі >30 мл/мин және < 50 мл/мин) бұзылулары кезінде тромбоэмболиялық асқынулардың және қан кетулердің қауіп факторлары бар болғанда, надропариннің дозасын азайту қажет болса, дозаны 25–33 %-ға азайту керек;
• Бүйрек функциясының жеңіл бұзылуларында (креатинин клиренсі ≥ 50 мл/мин) надропариннің дозасын азайту қажет емес.

Бұдан басқа, надропарин кез келген жастағы пациенттерде келесі препараттармен бірге емдік дозада қолдануға ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

- ацетилсалицил қышқылы ауырғанды басу, температураны төмендету және қабынуды емдеу үшін қолданылатын дозаларда;

- ҚҚСП (қабынуға қарсы стероидты емес препараттар) (жүйелі қолданған кезде);

- декстран 40 (парентеральді қолдану).

Надропарин профилактикалықдозада келесі жағдайларда қолдануға ҰСЫНЫЛМАЙДЫ:

- бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар (Кокрофт-Голт формуласы бойынша креатинин клиренсі < 30 мл/мин) пациенттерде.

Алайда, егер дәрігердің пікірі бойынша, препаратты енгізу қажет болса және нақты пациентте қан кетулердің және тромбоэмболиялық асқынулардың қауіп факторлары бар болғандықтан надропариннің дозасын азайту қажет болса, дозаны 25–33 %-ға азайту керек;

- миға қан құйылу – алғашқы 24 сағ.

Бұдан басқа, надропарин 65 жастан асқан пациенттерде келесі препараттармен бірге профилактикалық дозада қолдануғаұсынылмайды:

- ацетилсалицил қышқылы ауырғанды басу, температураны төмендету және қабынуды емдеу үшін қолданылатын дозаларда;

- ҚҚСП (жүйелі қолданған кезде);

- декстран 40 (парентеральді қолданған кезде).

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Дәрілік заттардың кейбір кластары немесе жекелеген дәрілік заттар гиперкалиемияны туындатуы мүмкін – бұлар: калий тұздары, калий жинақтайтын диуретиктер, ферменттерді өзгерту тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының блокаторлары, қабынуға қрасы стероидты емес дәрілер, гепариндер (төмен молекулалы немесе фракцияланбаған), циклоспорин және такролимус, триметоприм.

Гиперкалиемияның дамуы астасқан қауіп факторларының болуымен байланысты болуы мүмкін.

Гиперкалиемияның даму қаупі жоғарыда аталған дәрілердің Фраксипаринмен біріктірілімінде жоғарылайды.

Ұсынылмайтын біріктірілімдер

ТМГ емдік дозаларын қабылдап жүрген 65 жасқа дейінгі пациенттерде, және ТМГ дозасына қарамай-ақегде жастағы ( > 65 жас) пациенттерде

Ацетилсалицил қышқылы ауырғанды басуға қолданылатын дозаларда (сондай-ақ басқа да салицилаттар), қабынуға қарсы препараттар (ҚҚСП және жүйелі қолдануға арналған глюкокортикостероидтар) және антиагреганттар (абциксимаб, ацетилсалицил қышқылы кардиологиялық және неврологиялық көрсетілімдер бойынша ұюдың алдын алуға қолданылатын дозаларда, берапрост, клопидогрел, эптифибатид, илопрост, тиклопидин, тирофибан).

Надропаринді аталған препараттармен бірге қолдану қан кетудің даму қаупін арттырады (өйткені салицилаттар және ҚҚСП тромбоциттердің белсенділігін бәсеңдетеді және асқазан мен он екі елі ішектің шырышына теріс ықпал етеді).

Ауырғанды басу және температураны түсіру үшін құрамында салицилаттар жоқ препараттарды (мысалы, парацетамол) қолдану керек.

Клиникалық зерттеулер барысында тұрақсыз стенокардияны және Q тісшесінің өзгеруінсіз миокард инфарктісін емдеуде надропаринді тәулігіне 325 мг-ден аспайтын дозаларда аспиринмен біріктіріп қолданды («Қолдану тәсілі және дозалары» және «Айрықша нұсқаулар» бөлімдерін қараңыз).

Надропаринді ҚҚСП-мен бірге қолдану қажет болғанда мұқият клиникалық мониторингті қамтамасыз ету керек.

Декстран 40 (парентеральді қолдану үшін)

Надропариндідекстран 40-пен бірге қолдану қан кетулердің қаупін арттырады (өйткені декстран 40 тромбоциттер функциясын тежейді).

Қолданған кезде сақтық шараларын сақтауды қажет ететін біріктірілімдер

Пероральді қолдануға арналған антикоагулянттар

Надропаринді пероральді антикоагулянттарды қабылдайтын пациенттерге сақтықпен тағайындау керек, өйткені мұндай біріктіру әсерінің өзара күшеюіне әкеледі.

Надропаринді пероральді қолданылатын антикоагулянтпен алмастырғанда күшейтілген клинкалық бақылуды қамтамасыз ету және ХҚҚ рұқсат етілген деңгейіне жету үшін қажет болуына қарай надропаринді енгізуді жалғастыру қажет.

Сақтықпен қолдану қажет біріктірілімдер

Надропаринді әртүрлі деңгейлерде гемостазға ықпал ететін препараттармен бірге қолдану қан кетулер қаупін арттырады. Осылайша, барлық жастағы пациенттерде ТМГ профилактикалық дозаларда пероральді қолдануға арналған антикоагулянттармен, антиагреганттармен (абциксимаб, ҚҚСП, ацетилсалицил қышқыл кез келген дозада, клопидогрел, эптифибатид, илопрост, тиклопидин, тирофибан) және тромболитиктермен бірге қолдану мұқият клиникалық бақылауды және зерханалық мониторингті қажет етеді.

Айрықша нұсқаулар

ТМГ әртүрлі препараттарының концентрациялары анти-Ха белсенділігінің халықаралық бірліктерімен көрсетілетініне қарамастан, олардың тиімділігі анти-Ха белсенділігімен шектелмейді. Сондықтан бір ТМГ-ні қолдану сызбасын басқа ТМГ немесе басқа синтетикалық полисахаридпен алмастыру қауіпті, өйткені әрбір сызба арнайы клиникалық сынақтармен дәлелденген. Сондықтан аса сақтық және әрбір дәрілік препарат үшін қолдану жөніндегі нақты нұсқауларды орындау қажет.

Қан кетулер қаупі

Ұсынылған емдік режимдерді (дозалары және емдеу ұзақтығы) орындау өте маңызды. Керісінше жағдайда, әсіресе қауіп тобындағы пациенттерде (егде жастағы адамдар, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер) қан кетулер пайда болуы мүмкін.

Ауыр қан кетулер, атап айтқанда, мыналарда байқалды:

• егде жастағы пациенттерде, әсіресе жасына байланысты бүйрек функциясы әлсірегенде;
• бүйрек функциясы бұзылғанда;
• дене салмағы 40 кг-ден аз пациенттерде;
• емдеу ұзақтығы ұсынылған орташа ұзақтығынан, яғни 10 күннен артық болған жағдайда;
• емдеудің ұсынылған шарттарын (емге қолданғанда емдеу ұзақтығын және дене салмағының негізінде дозаны түзетуді қоса) орындамаған жағдайда;
• қан кету қаупін күшейтетін препараттармен біріктіргенде («Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).

Барлық жағдайларда егде жастағы пациенттерде және/немесе бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, сондай-ақ препаратты қолдану ұзақтығы 10 күннен астам болғанда ерекше бақылау жүргізу қажет.

Препараттың жиналып қалғанын анықтау үшін, кейбір жағдайларда анти-Ха белсенділігін өлшеу пайдалы болуы мүмкін («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз: зертханалық көрсеткіштерді бақылау).

Гепаринмен индукцияланған тромбоцитопения (ГИТ) қаупі

Гепаринмен индукцияланған тромбоцитопения қаупіне орай, Фраксипарин препаратымен емдеудің бүкіл курсында. тромбоциттер саны тұрақты бақылануы тиіс.

Артериялық немесе веналық тромбозбен астасқан, кейбір жағдайларда ауыр тромбоцитопенияның сирек жағдайлары анықталған. Гепаринмен индукцияланған тромбоцитопения диагнозын мынадай жағдайларда болжауға болады:

– тромбоцитопения;

– тромбоциттер санының кез келген елеулі төмендеуі (бастапқы мәнімен салыстырғанда 30–50 % немесе < 150 000/мм³ немесе 150*10⁹/л деңгейге дейін);

• ем аясында дамыған тромбозда(флебитте, өкпе эмболиясында, аяқтың жедел ишемиясында, миокард инфарктісінде немесе ишемиялық инсультта);
• ем барысындағы тромбоздың теріс динамикасында;
• ДТҰ-синдром дамығанда.

Мұндай жағдайларда ГИТ даму мүмкіндігін ескеру және тромбоциттер деңгейін шұғыл анықтау қажет («Айрықша нұсқаулар» / «Қолдану жөнінде ерекше сақтандырулар» бөлімін қараңыз). Мұндай жағдайларда надропаринді қолдануды тоқтату керек.

Қалалар